Czasami trudno o znalezienie pieniędzy na mieszkanie, kiedy na żywność, opłaty i czynsz musi wystarczyć tylko jedna emerytura. Nie tylko samotni emeryci mogą jednak ubiegać się o dopłaty do czynszu, czyli tzw. dodatek mieszkaniowy.
Polskie emerytury nie cieszą się najlepszą sławą. 1250,88 zł to kwota brutto najniższej emerytury – w netto wychodzi niewiele ponad 1050 zł. A przecież koszty utrzymania w Polsce wciąż rosną – drożeje żywność, prąd, gaz. Nie tak łatwo więc wyżyć na jednej emeryturze bez stałego wsparcia rodziny. Z pomocą przychodzą jednak dodatki socjalne i specjalne dopłaty, takie jak dodatek mieszkaniowy. Kto może się o niego ubiegać?
Podstawowym warunkiem otrzymania dodatku mieszkaniowego jest wyznacznik finansowy. Wniosek może złożyć emeryt, którego kwota emerytury nie może przekraczać 175% najniższego świadczenia. Przy obecnej kwocie minimalnej jest to 2190 zł brutto. Ten próg tyczy się jednak osób samotnych, które do dyspozycji na cały miesiąc mają tylko jedną emeryturę. W gospodarstwie wieloosobowym jest to odpowiednio 125% najniższej emerytury dochodu na członka gospodarstwa domowego – czyli 1560 zł brutto.
Dodatek mieszkaniowy można uzyskać będąc najemną i podnajemcą lokalu. Niezależnie od tego, czy emeryt mieszka w mieszkaniu spółdzielczym, czy własnościowym, dodatek do mieszkania można uzyskać, posiadając tytuł prawny do mieszkania (np. umowa najmu). Jednak istotne jest także kryterium metrażu. W zależności od ilości domowników, mieszkanie musi mieć określoną powierzchnię normatywną, aby wniosek został zaakceptowany. Jest to dokładnie:
Jeśli w lokalu mieszka więcej osób, analogicznie zwiększa się limit powierzchni o 5m² z każdym kolejnym domownikiem. Dodatkowe 15m² przysługuje osobie na wózku inwalidzkim i osobie niepełnosprawnej, której niepełnosprawność wymaga posiadania przez nią osobnego pokoju.
Wnioski odnaleźć można na internetowych stronach urzędów miasta – właściwego dla Twojego miejsca zamieszkania. Sam formularz składa się z prostych pytań o dane osobowe, powierzchnię lokalu, ilość domowników. Należy dołączyć kopię dokumentów potwierdzających dochód na członka gospodarstwa domowego, a także tytułu prawnego mieszkania, na które ma być wystawione świadczenie.
Wniosek należy złożyć w ośrodku pomocy społecznej właściwym dla miejsca zamieszkania, a w niektórych miastach także w urzędzie miasta. Można wysłać go pocztą lub upoważnić pełnomocnika do jego złożenia w urzędzie.
Dodatek mieszkaniowy obowiązuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku i obejmuje okres 6 miesięcy. Wypłacone pieniądze można przeznaczyć na konkretne cele związane z utrzymaniem mieszkania – czynsz, opłaty administracyjne, opłaty za używanie lokalu (np. koszty najmu), opłaty za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego.
Zapewne zastanawiasz się, jaka kwota zostaje wypłacona. Jest to jednak uzależnione od wielu czynników, a konkretnie wysokości kwot za czynsz, zaliczki na koszty zarządu nieruchomością wspólną czy opłaty eksploatacyjne (woda, energia cieplna, odbiór śmieci). Gdy już je podsumujesz, musisz odjąć od nich wybrany procent dochodów.
Jednoosobowe gospodarstwo – 15% dochodów, od dwu- do czteroosobowego – 12% dochodów, minimum pięcioosobowe – 10% dochodów.
Zdj. główne: Lukasz Radziejewski/unsplash.com
