jcomp/freepik.com
Artykuł sponsorowany
Czy jest to lek dla Ciebie? Marihuana nie jest antidotum na każde schorzenie, mimo to w określonych przypadkach potwierdzono jej skuteczność w poprawie komfortu pacjentów. W jakich sytuacjach stosowanie marihuany jest uzasadnione?
Medyczna marihuana wykorzystuje związki znajdujące się w konopiach, głównie THC (tetrahydrokannabinol) i CBD (kanabidiol), do leczenia i łagodzenia objawów różnych schorzeń. THC jest psychoaktywnym składnikiem marihuany, który może pomagać w łagodzeniu bólu, stymulacji apetytu oraz redukcji nudności i wymiotów, które często towarzyszą chemioterapii.
Z kolei CBD, które nie wykazuje działania psychoaktywnego, jest cenione za swoje właściwości przeciwzapalne, przeciwlękowe i przeciwdrgawkowe. Razem, te składniki mogą działać w synergii, co oznacza, że ich połączone działanie może być bardziej efektywne niż oddzielne stosowanie każdego z nich. Ta interakcja, znana jako efekt świty, pozwala na bardziej skuteczne wykorzystanie medycznych właściwości marihuany, co jest przedmiotem intensywnych badań na całym świecie.
Medyczna marihuana jest często stosowana w leczeniu przewlekłego bólu, szczególnie takiego, który nie reaguje na tradycyjne metody leczenia. W onkologii marihuana może pomagać w redukcji skutków ubocznych chemioterapii, takich jak nudności i brak apetytu. Przychodnia konopna to miejsce, w którym przyjmowani są także pacjenci z chorobami neurologicznymi, takimi jak stwardnienie rozsiane czy epilepsja – marihuana maj antyspazmatyczne i przeciwdrgawkowe właściwości. Dodatkowo, osoby cierpiące na ciężkie przypadki lęku, PTSD (zespół stresu pourazowego) oraz depresję znajdują w pochodnych medycznej marihuany źródło ulgi.
THC jest znane z jego zdolności do łagodzenia bólu, zwiększania apetytu oraz zmniejszania nudności, co czyni go szczególnie pomocnym w leczeniu pacjentów onkologicznych i osób z AIDS. Może również przynosić ulgę w przypadku niektórych schorzeń neurologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane, poprzez zmniejszenie spastyczności i bólu neuropatycznego. Jednak stosowanie THC wiąże się z ryzykiem efektów ubocznych, w tym zaburzeń percepcji, problemów z koncentracją, zmian nastroju oraz potencjalnego uzależnienia. Istotne jest również, aby pacjenci byli świadomi możliwości wystąpienia niepożądanych reakcji psychicznych, zwłaszcza przy wyższych dawkach. Dlatego terapie tego typu muszą odbywać się pod kontrolą lekarza.
CBD, czyli kanabidiol, to niepsychoaktywny składnik marihuany, który zyskał popularność ze względu na swoje właściwości terapeutyczne bez efektów odurzających typowych dla THC. CBD jest dostępne bez recepty w formie olejków, kapsułek, kremów, a nawet żywności i napojów, co czyni go łatwo dostępnym dla szerokiego grona użytkowników. Można go stosować w celu łagodzenia stanów zapalnych, bólu, lęku, a także w leczeniu trudności ze snem i różnych stanów neurologicznych.
Jego stosowanie jest szczególnie popularne wśród osób, które poszukują naturalnych metod leczenia bez ryzyka uzależnienia lub poważnych skutków ubocznych. Ważne jest jednak, aby przed rozpoczęciem stosowania CBD skonsultować się z lekarzem, który pomoże dopasować dawkowanie oraz monitorować reakcje organizmu, zwłaszcza jeśli pacjent już stosuje inne leki.
